اهمیت واژگان درگفتار و نوشتار به حدی است که درصورت عدم وجود واژگان امکان هر مکالمه، گفتگویی و ارتباط با دیگران غیرممکن می شد. درمقابل هرواژه ای عامل ایجاد و یا حفظ ارتباط نخواهد شد، چه بسا که به کارگیری واژگان نامناسب و اشتباه، حتی قطع ارتباط گفتاری یا نوشتاری به همراه بعضا ایجاد سوء تفاهم را به دنبال دارد. از آنجایی که تاکنون در اکثر تحقیق های صورت گرفته به چگونگی تمرین واژگان پرداخته شده است و با توجه به اهمیت استفاده از واژگان و ترکیبات واژگانی صحیح در انتقال و برقراری ارتباط با مخاطب و درراستای بهبود و ارتقاء سطح آموزشی موسسات آموزش زبان آلمانی، مقاله حاضر خطاهای زبان آموزان ایرانی در مقطع ب از چهارچوب مرجع مشترک اروپا برای زبان ها بررسی می کند. معیار این بررسی پژوهش میدانی صورت گرفته در ابتدای سال 1398در یکی از موسسات آموزش زبان آلمانی است که نشانگر نوع و میزان خطاهای زبان آموزان بزرگسال ایرانی در به کارگیری زبان آلمانی می باشد.

هدف: به­منظور بهبود مقاومت دو رقم بابونه آلمانی (Matricaria chamomilla L.) به رژیم­های رطوبتی این آزمایش در سال 93-1392 به­صورت فاکتوریل سه­عاملی در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی پردیس کشاورزی دانشگاه تهران اجرا شد. روش پژوهش: تیمار­های آزمایشی شامل رژیم­های رطوبتی (شاهد و تنش شدید به ترتیب 13 و 57 درصد تخلیه مجاز رطوبتی خاک)، دو رقم بابونه (رقم بادگلد آلمانی و اصلاح شده مجاری) و محلول­پاشی با پوتریسین (در دو سطح صفر یا آب مقطر و غلظت 1/0 میلی مولار و 45 روز بعد از انتقال به گلدان­) بودند. یافته ­ها: نتایج نشان داد که اثر پلی­آمین پوتریسین بر ارتفاع ­بوته و زیست­توده در سطح احتمال خطای یک درصد و بر صفت شاخص­برداشت در سطح احتمال خطای پنج درصد معنی­دار شد. ارتفاع بوته در شرایط شاهد پاسخ معنی‏داری به پوتریسین نداشت، اما بعد از اعمال تنش شدید (57 درصد تخلیه رطوبتی)، اثر محلول­پاشی افزایش معنی‏دار نشان داد (5/13 درصد). اثر پوتریسین بر صفات درصد و عملکرد اسانس (در سطح احتمال خطای یک درصد) معنی­دار بود. هم چنین اثر متقابل رژیم‏های رطوبتی و محلول­پاشی با پوتریسین بر روی صفات درصد اسانس (در سطح احتمال خطای یک درصد) و عملکرد اسانس (در سطح احتمال خطای یک درصد) معنی‏دار گردید. در شرایط مطلوب رطوبتی (13 درصد تخلیه رطوبتی)، پوتریسین منجر به افزایش قابل توجه درصد اسانس به میزان 38 درصد شد. اما محلول­پاشی آن در شرایط تنش، میزان اسانس را چهار درصد افزایش داد. محلول‏پاشی پوتریسین میزان ترکیبات فارنزن و بیسابولول اکسید ­B را در هر دو شرایط رطوبتی کاهش داد. ترکیب مهم دیگر بیسابولون اکسید ­A بود که تیمار پوتریسین تأثیر مثبتی بر تجمع آن گذاشت، به­طوری که در شرایط رطوبتی مطلوب غلظت بیسابولون اکسید ­A را 87 درصد افزایش داد، اما در شرایط تنش تأثیر آن کم تر شد و تا 35 درصد میزان آن را افزایش داد. نتیجه­ گیری: کاربرد ﭘﻮﺗﺮﻳﺴﻴﻦ درگیاه بابونه به دلیل افزایش ﺗﺤﻤﻞ ﺑﻪ ﺗﻨﺶ کم آبی و افزایش متابولیت های ثانویه هدف، ﺗﻮﺟﻴﻪ اقتصادی دارد.

باهم ‏آیی‏‏ واژگانی از جمله ویژگی‏ های جالب و قابل توجه در بیشتر زبان‏ ها است که محدودیت‏هایی را برای همنشینی و ترکیب واژه ها فراهم می‏کند. یادگیری ترکیبات باهم ‏آیند علاوه بر افزایش گنجینه لغات زبان آموز موجب تقویت توانش ارتباطی و بهبود روانی کلام می‏گردد. در این مقاله، پس از ارایه دیدگاه های متفاوت در این خصوص، باهم‏آیی در«ترکیبات عطفی» به عنوان نوعی از باهم‏آیی واژگانی معرفی و تشریح می شود و الگویی برای آموزش این ترکیبات با توجه به دسته بندی موضوعی، ارایه می گردد که متکی به پشتوانه نظری است. در بخش دیگر این مقاله، موضوع آموزش ترکیبات باهم آیند به فارسی آموزان غیر ایرانی مطرح شده و نتایج آزمون برای بررسی میزان درک فارسی آموزان خارجی از ترکیبات عطفی، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. از نتایج این آزمون مشخص می شود که به دلیل عدم ارایه نمونه های متعدد در متون آموزشی، درک ترکیب های باهم آیند برای فارسی آموزان خارجی دشوار است و از این رو ضرورت توجه به ترکیبات باهم‏آیند در آموزش فارسی به غیرفارسی زبانان تاکید می شود.

فرایندهای تصفیه هوازی با رشد چسبیده ثابت، کارایی بالایی در حذف مواد آلی و فسفر و نیز انجام نیتریفیکاسیون در فاضلاب دارند. هدف از این مطالعه بررسی کارایی لجن فعال با بستر ثابت مستغرق، در حذف فسفر و ترکیبات نیتروژنه از فاضلاب بیمارستانی بود. ابتدا اقدام به ساخت راکتور، راه اندازی و بارگذاری سیستم لجن فعال با بستر ثابت مستغرق شد و سپس برای بررسی راندمان سیستم در حذف ازت آمونیاکی، ازت کل، نیتریت، نیترات و فسفر در سه زمان ماند مختلف یعنی 2.9 ساعت هوازی و 1.1 ساعت بی هوازی، 3.6 ساعت هوازی و 1.4 ساعت بی هوازی، 4 ساعت هوازی و 1.5 ساعت بی هوازی، اقدام به برداشت 225 نمونه از تصفیه خانه فاضلاب بیمارستان فارابی کرمانشاه شد. اندازه گیری فسفر، نیتروژن آمونیاکی، نیتریت و نیترات به ترتیب طبق روش استاندارد شماره 4500-P، 4500-NH3، 4500-NO2 و 4500-NO3 انجام گرفت. بالاترین میزان درصد حذف فسفر یعنی 53 درصد، در مرحله سوم سیستم (4 ساعت هوازی و 1.5 ساعت بی هوازی) و بالاترین حذف ازت آمونیاکی یعنی 97 درصد و TKN 96 درصد در مرحله دوم سیستم (3.6 هوازی و 1.4 بی هوازی) بود. مقایسه میانگین راندمان حذف این پارامترها در سه زمان ماند مورد بررسی، اختلاف معنی داری را نشان داد (Pvalue<0.05). با توجه به نتایج می توان گفت که در صورت بهره برداری و نگهداری مناسب، سیستم لجن فعال رشد ثابت با بستر مستغرق، کارایی بالایی در حذف فسفر و ترکیبات نیتروژنه از فاضلاب بیمارستانی دارد. به طوری که زمان ماند بهینه برای حذف نیتروژن آمونیاکی، 3.6 ساعت هوازی و 1.4 ساعت بی هوازی و برای حذف فسفر، 4 ساعت هوازی و 1.5 ساعت بی هوازی برآورد شد.

بابونه آلمانی (Matricaria chamomilla L.) یک گیاه دارویی شناخته شده است که در سراسر جهان توزیع می شود و در طب سنتی برای درمان انواع بیماری ها کاربرد فراوانی دارد. در این پژوهش، اسانس بابونه آلمانی توسط روش تقطیر با آب استخراج گردید و محتوای فنول کل، فلاونوئید کل، فعالیت آنتی اکسیدانی و اثر ضدمیکروبی آن بررسی شد. میزان فنول کل اسانس برابر با mg GAE/g 70/39 و فلاونوئید کل آن برابر با mg QE/g 80/18 بود. فعالیت آنتی‏اکسیدانی اسانس بر پایه دو روش مهار رادیکال های آزاد DPPH و ABTS مورد ارزیابی قرار گرفت؛ اسانس قادر به مهار رادیکال های آزاد DPPH (60/58 درصد) و ABTS (60/61 درصد) بود. اثر ضد میکروبی اسانس بر علیه باسیلوس سرئوس، استرپتوکوکوس پیوژنز، استافیلوکوکوس اورئوس، شیگلا دیسانتری، انتروباکتر ائروژنز و سالمونلا تیفی­موریوم توسط دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های فعالیت ضد میکروبی اسانس به روش دیسک دیفیوژن آگار و چاهک آگار نشان داد که استرپتوکوکوس پیوژنز و انتروباکتر ائروژنز به ترتیب حساس ترین و مقاوم ترین سویه های میکروبی نسبت به اسانس بابونه آلمانی بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که اسانس بابونه آلمانی فعالیت آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی قوی نشان داده است که می تواند کاندیدای بالقوه برای تهیه داروهای آنتی اکسیدان و ضد میکروب باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

یکی از مقوله های معنا شناختی که در کنار سایر مقوله های دستوری متبلور شده در فعل (از قبیل وجه و زمان دستوری) دارای اهمیت بسزایی است، نمود فعل است. مقوله نمود را می توان نحوه نگریستن به فعل از لحاظ آغاز شدن، چگونگی تحقق، تداوم و یا پایان یافتن رویداد فعل دانست، در حالی که نمود دستوری معمولا با عناصر تصریفی و غیرتصریفی در جمله بیان می شود، افعال حاوی نمود واژگانی بدون اخذ نشانه دستوری خاصی و با توجه به معنا و ویژگی های ذاتی فعل، چارچوب زمانی خاصی را به لحاظ شروع، چگونگی تحقق، ادامه و پایان رویداد نشان می دهند. این پژوهش با رویکردی توصیفی تحلیلی و با درنظر گرفتن رویکردهای نمودی و مدل های موجود در خصوص نمود، به بررسی و طبقه بندی انواع نمود واژگانی فعل در گویش لکی می پردازد و نشان می دهد که در چارچوب مدل کرافت (2012) گویش لکی دارای چهار گروه اصلی نمود واژگانی شامل ایستا، فعالیتی، غایتمند و حصولی و ده زیر گروه نمود واژگانی شامل ایستای گذرا، ایستای پایدار اکتسابی، ایستای پایدار ذاتی، فعالیتی مستقیم (جهت دار)، فعالیتی غیر مستقیم (چرخه ای)، غایتمند مستقیم (جهت دار)، غایتمند غیر مستقیم، حصولی بازگشتنی، حصولی غیربازگشتنی و حصولی دوره ای (چرخه ای) است.

در این مقاله، هدف ورود به مباحث فنی و گاه پیچیده زبان شناسی نیست بلکه بیان یک واقعیت بسیار ساده و در عین حال، قابل استفاده در امر واژه سازی زبان فارسی است. بدین معنا که با توجه به عملکرد طبیعی زبان برای بی نیاز کردن آن از خیل لغات و تعبیرات و اصطلاحات بیگانه، طریقی بسیار ساده و در دسترس، اما تقریبا فراموش شده در اختیار ماست که با شناسایی محققانه آن، مقداری از مشکل سازی و معادل گزینی برطرف می شود و آن عبارت است از به کار گیری مجدد واژگان کهن تر زبان، که به دلیل تحولات آوایی و فرآیندهای واجی، شکل جدیدتری از آنها در زبان پدید آمده است که بار معنایی واژه کهن را بر دوش می کشد و در عین حال صورت کهن واژه نیز کاملا از دایره زبان خارج نمی شود و هنوز برای اهل زبان مانوس است. می توان از این صورت های مانوس اما متروک و رها شده در معانی نزدیک و مرتبط و حتی نامرتبط با اصل، در امر واژه سازی برای موارد مستحدث، استفاده کرد.

بی گمان، اصطلاحات دستوری به تنهایی کمک چندانی در آموختن زبان بیگانه نمی کنند، اما باید توجه داشت که چنانچه دستور زبانی، به هر دلیل، به زبان فارسی نوشته شود، باید تفاوت های میان اصطلاحات دستوری این دو زبان نیز در نظر گرفته شوند تا خوانندگان دچار لغزش نشوند. بیشتر نویسندگان دستور آلمانی در ایران، آلمانی دانهای ایرانی اند که گاهی در برگردان اصطلاحات دستوری دچار خطا شده اند، امری که می توان در مقوله خطای معنایی بررسی کرد و در زمینه آموزش زبان به کار گرفت. بررسی تاثیر احتمالی اصطلاحات دستوری در سرعت یا کیفیت فراگیری زبان در این مقال نمی گنجد. جستار پیش رو، برآن است تا با بازتاب نمونه هایی چند از خطاهای رایج در دستور زبان های آلمانی نگاشته شده به زبان فارسی، به بررسی تباین کلی اصطلاحات دستوری در دو نظام زبانی بپردازد.

همراه با تحولات عظیمی که در سده گذشته در زمینه های علمی، هنری و مانند آن پدید آمد، ادبیات نیز در کشورهای اروپایی (از جمله در کشورهای آلمانی زبان) دستخوش تغییرات عمده شد. طبیعی است که در این مورد، شعر (آلمانی) هم به هیچ روی از این تحوّلات به دور نماند. مسیر این تحولات چیست؟ شیوه های نو کدامند و نمایندگان عمده آنها چه کسانی هستند؟ اینها پرسش هایی است که نگارنده کوشیده است به آنها در مقاله حاضر پاسخ دهد.